Κρυφτό

 Μυαλό κενό . Δεν ακούω ήχους και δεν μυρίζω μυρωδιές . Δεν έχω γεύση και τα μάτια μου ψάχνουν τα χρώματα.Μήπως τα είδε κανείς ;

Ψάχνω και τις νότες, τις ακούσατε πουθενά;

Μόνο αυτό το συνεχόμενο βουητό της ησυχίας με ξεκουφαίνει.

Ψάχνω το κόκκινο μήπως το είδατε;

Αν είχα τώρα το κόκκινο μπροστά μου θα βούταγα τα χέρια μου βαθιά μέσα στη μπογιά μέχρι τους ώμους. Ύστερα θ άγγιζα έναν έναν κάθε τοίχο . Παντού θ άφηνα το χρώμα μου . Όλοι στο δρόμο περπατούν και ψάχνουν. Όπως κι εγώ .

Με χέρια πιασμένα μα δείχνουν τόσο μόνοι.

Μήπως ακούσατε πουθενά κάποια νότα;

Έστω ένα πουλί να κελαηδάει ;

Ή έναν άνθρωπο που γελάει;

Μήπως τουλάχιστον κάποιος που χορεύει ;

Μόνο σώματα σα σακιά , βαριά βλέπω να σέρνονται κάθε μέρα.

Με συγχωρείτε μήπως πέρασε απο δω ο έρωτας;

Τον ψάχνω .