Ο δικός μου Παλιάτσος

Τα μάτια που κοιτούν αλλού, θέλω να μη φοβάμαι.

Τα μάτια που δεν κοιτούν στα μάτια, να μην τ’ αμφισβητώ.

Τα χείλη που δεν χαμογελάνε, θέλω να κάνω να χαμογελούν.

Τα μυαλά που χαώνονται , μαζί τους θέλω να χαωθώ.

Τα βλέμματα που κρύβονται, θέλω να φανερώσω.

Τα πλάσματα που χάνονται, αυτά θέλω να ψάχνω.

Τις σκέψεις που δεν ειπώθηκαν , θέλω να ονειρευτώ.

Τις αγκαλιές που δεν ανοίχθηκαν , εκεί θέλω να τρυπώσω.

Τα λόγια που δεν ακούστηκαν, αυτά θέλω να ουρλιάξω.

Τις στιγμές που πέρασαν, μ’ αυτές θέλω να ζήσω.

Τον Παλιάτσο που χω μέσα μου, θέλω να τον γνωρίσω.