Ο άγνωστος Κ

Σήμερα θα σας συστήσω τον κύριο Κ. Δεν θα σας κάνω περιγραφή, δεν θα μάθετε πολλά γι αυτόν σίγουρα όμως είτε θα ταυτιστείτε, είτε θα θυμηθείτε τον δικό σας κύριο Κ ή τέλος από αύριο θα αρχίσετε να παρατηρείτε αυτούς τους κυρίους.

Έχουμε τον κύριο Κ. Ξυπνάει το πρωί τεντώνεται, σηκώνεται ανοίγει το παράθυρο. Πλένεται, παίρνει το smartphone, ενημερώνεται , μπαίνει και λίγο στα social media, ξεχνάει να φάει,  πίνει βιαστικά έναν καφέ, ντύνεται , φεύγει. Παίρνει τρόλεϊ τρέχει να προλάβει την αγαπημένη του θέση (δίπλα στο παράθυρο). Κάθεται. Βγάζει το smartphone, κατεβάζει το κεφάλι του πάνω από την οθόνη. Χάνεται. Σηκώνει το κεφάλι. Κοιτάει έξω. Έφτασε. Κατεβαίνει. Μπαίνει στο κτίριο. Κάθεται στην ανατομική του καρέκλα. Ανοίγει τον υπολογιστή. Φέρνει το κεφάλι στο ύψος της οθόνης . Χάνεται.

Τον συναντώ κάθε μέρα στο τρόλεϊ. «Πώς θα άλλαζε η ζωή του αν καταλάβαινε την αξία της παρατήρησης;» σκέφτηκα κι άρχισα να κάνω φανταστικά σενάρια με πρωταγωνιστή τον κύριο Κ.
Τώρα ξυπνάει το πρωί, τεντώνεται. σηκώνεται, ανοίγει το παράθυρο και βλέπει τον καιρό. Πλένεται , παίρνει το smartphone, ενημερώνεται, μπαίνει στα social media, πίνει κι έναν βιαστικό καφέ (κάποια πράγματα δεν αλλάζουν). Ντύνεται,φεύγει. Φτάνει στο τρόλεϊ. Κάθεται στην αγαπημένη του θέση. Ανοίγει το smartphone. Χάνεται. Ξεκινάει το τρόλεϊ. Σηκώνει το κεφάλι. Κοιτάει έξω. Βλέπει ανθρώπους : αγκαλιασμένους, αγχωμένους, δυστυχισμένους, μαχητές, εκμεταλλευτές, εθισμένους, ευτυχισμένους, απελπισμένους.
Εκείνος : χαμογελάει, αγχώνεται δακρύζει, σφίγγει τα δόντια, αντιστέκεται, ελπίζει, απογοητεύεται, θυμώνει, αλληλεπιδρά...αισθάνεται ! 

Δεν ξέρω αν η φαντασία μου οργιάζει αλλά από εκείνη τη στιγμή κάθε φορά που τον συναντώ τον βλέπω διαφορετικό. Μπορεί να με φοβήθηκε κιόλας. Μπορεί να τρόμαξε που τον κοιτούσα κάθε πρωί καθ όλη τη διάρκεια της διαδρομής μας. Τι να πω; Προσωπικά αισθάνομαι καλύτερα με τον ''καινούριο'' κύριο Κ.