Ο Μαγικός Κόσμος

Αυτή η πόρτα δεν είναι μια απλή ξύλινη πόρτα. Είναι μια πύλη. Μιας και την άνοιξες δεν υπάρχει πίσω βήμα! Αυτός ο μικρός χώρος με το μικρό κρεβάτι και το γραφείο δεν είναι δωμάτιο,είναι ένα κανονικό σπίτι. Μένω εκεί. Ζω εκεί. Μακριά απ όλους. Μπορείς να περάσεις αν θες. Ναι,κάθισε. Ποιοί άνθρωποι; Ποιό σαλόνι; Ποιά κεντρική είσοδο; Η είσοδος στο δικό μου μικρό σπίτι είναι αυτή η ξύλινη πύλη.

Εδώ, είναι όλα όπως τα φαντάζομαι εγώ. 

Εδώ οι άνθρωποι αγαπούν τους ανθρώπους. 

Εδώ ο πόνος και ο έρωτας είναι όπως στον κινηματογράφο...έντονοι! Εδώ το σκοτάδι είναι σκέψεις και το φως εκκίνηση. 

Εδώ αγαπώ και μισώ τον εαυτό μου. 

Εδώ αγαπώ και μισώ εσένα.
Δεν με πιστεύεις;

Σκύψε να σου πω και το άλλο. Εδώ τα παιχνίδια μιλούν και νιώθουν κάθε φορά που τα βλέφαρα μου θα κλείσουν. 

Εδώ τα όνειρα δημιουργούνται,πραγματοποιούνται και γκρεμίζονται.
Εδώ παραδέχομαι λάθη,με κυριεύουν τα πάθη και ομολογώ τ απωθημένα μου.

Όλα από δω ξεκινούν. Τρελάθηκα; Μα είναι αλήθεια. Πάντα έτσι ήταν εδώ,αλλιώτικα. Εσένα δεν είναι έτσι το μικρό σου σπίτι; Τι εννοείς δεν έχεις ξύλινη πύλη; Στάσου μην κλαις. Έχεις και συ τη δική σου πύλη. Όλοι έχουμε εκείνη την μεγάλη ξύλινη πύλη που όταν την ανοίγουμε όλα φαντάζουν διαφορετικά. Κατάλαβες ποιά πύλη λέω; Εκείνη που ανοίγεις καθημερινά αδιάφορα και κοπανάς όταν έχεις νεύρα. Μιλάω για το δικό σου μικρό σπίτι που ξέρει όλες σου τις σκέψεις,τα πάθη,τα λάθη,τα άγχη και τα όνειρα. Είναι το μέρος που πάντα σου θυμίζει τι θες πραγματικά και τι φοβάσαι οικτρά. Είδες! Υπάρχει. Άνοιξε την λοιπόν και μην φοβάσαι,μείνε εκεί και θυμήσου όλα όσα άφησες να ξεχαστούν.